කථාවේ පාරිශුද්ධත්වය යනු කුමක්ද?

පිරිසිදුකම ගැන කතා කරමු. කවුරුන් ගැනද? කථාවේ පිරිසිදුකම. අවාසනාවකට මෙන්, අපගෙන් වැඩි දෙනා පවා විශ්ලේෂණය කිරීමටවත්, අවම වශයෙන්ම ඔවුන් පවසන දේ පාලනය කිරීමටවත් උත්සාහ නොකරති. අපගේ ද්විත්ව කථාව මෙන්ම වෙනත් ඕනෑම කථාවක්ද, එවැනි වචනවලින් පිරී ඇත. සංස්කෘතික සමාජය තුළ එය පිළිගත නොහැකි හෝ පිළිගත නොහැකි භාවිතය පිරී තිබේ. කෙසේ විය යුතුද? ආරම්භයේ සිට, කථනය සම්බන්ධ ගැටළු කිහිපයක් තේරුම් ගැනීම අවශ්ය වේ.

කථා පවිත්රතාවය

මොකක්ද ඒක? මෙම ප්රශ්නයට පිළිතුර දැන ගැනීමට නම්, ජීවිතය සැබැවින්ම අවම වශයෙන්, නමුත් වඩා හොඳ වනු ඇත. කථාවේ පාරිශුද්ධත්වය අප විසින් පමණක් රුසියානු වාක්ය භාවිතා කරන අතර, හොඳම හා පිළිගත් දේශීය ලේඛකයන් විසින් භාවිතා කරන වචන. ඔව්, මෙහි ඇති ප්රමිති තිබේ.

වාචික හා මාධ්යවේදී කතාව මෙන්ම නිවැරදි විය යුතුය. එය කොල්ල කන්නේ කුමක් ද? අපේ නූතන සාහිත්යමය ශෛලිය කුමක්ද? මෙය බෙහෙවින් සවිස්තරාත්මකව සාකච්ඡා කිරීම වටී.

කථාවේ පාරිශුද්ධත්වය හා වඩාත්ම ධනාත්මක බලපෑමට ලක් නොවන කරුණකි

ඓතිහාසික භාවිතය භාවිතය පිළිගත නොහැකිය. ඇත්ත වශයෙන්ම ඕනෑම භාෂාවක් නිරන්තරයෙන් වෙනස් වේ. සමහර වෙනස්කම් හුදෙක් යල් පැන ගිය කාරනය හේතු කොට ගෙන මෙම වෙනස්කම් සිදු වේ. හරියටම එකම දෙය වන්නේ හැරීම් සමඟය. යල් පැන ගිය යථාර්ථය නම්, මෙම සිද්ධිය පුරාවිද්යාව ලෙස පිළිගැනේ. කථාවේ පාරිශුද්ධත්වය එවැනි වචන පාවිච්චි කිරීමේ හැකියාවෙන් බැහැර කරයි.

සමහර අවස්ථා වලදී ඔවුන්ගේ භාවිතය තවමත් අවසරය ඇත (නිදසුනක් වශයෙන්, රචනාවක් ලියන විට).

අහිතකර බලපෑම් හා නරුමයන්. අපි පැරණි වචන ගැන කතා කරමු. දැන් අපි දැන් අලුත් ඒවා ගැන කතා කරනවා. සෑම වසරකම ඒවායින් වැඩි දෙනෙක්ම පෙනී සිටියි. ඔව්, ඔවුන්ගෙන් සමහරක් භාවිතා වන අතර එය සම්මතය බවට පත් වී ඇතත්, ඔවුන්ගෙන් වැඩි දෙනා සම්පූර්ණයෙන්ම හාස්යජනක වන අතර, ඒ අනුව, පිළිගත නොහැකි ය.

නෝවාදයන් ද කතෘගේ වචන ලෙස ද හැඳින්වේ. නිශ්චිත ප්රමිතිවලට නොගැලපෙන නම් පිළිගත හැකි පුද්ගලයන් විසින් නිර්මානය කරන දේ පවා භාවිතා නොකරන්න.

කථාවේ පාරිශුද්ධත්වය ද ම්ලේච්ඡත්වයට පත්වේ. මෙන්න අපි සියලු වර්ගවල විදේශ වචන භාවිතා කිරීම ගැන. ලෝකය තුළ නව යමක් තිබේ, අපි එය සඳහා නමක් සොයා නොගන්නේ, නමුත් අපි එය සරලවම විදේශීය වචනය ලෙස හැඳින්වීමට පටන් ගනිමු. එය අපේම භාෂාවට අපිරිසිදු කරයි. එවන් ප්රවේශයක් සම්පූර්ණයෙන්ම පිළිගත නොහැකිය.

අද දින පළාත් සභා දුර්ලභ නොවේ. ඒවා දේශීය භාෂාවලින් පදනම් වේ. ඒවා ව්යාප්ත කිරීම ඉතා ඉක්මණින් සිදු විය හැකිය.

පොදු කථාංගවල පොදු කතාවලින් ඇතැම් වෙනස්කම් ඇත. පොත් ග්රන්ථයක් පවතින බව සඳහන් කිරීම වටී. ලිඛිත භාෂාවක් පවතී. ඔවුන් අතර ඇති වෙනස විශිෂ්ටයි පමණක් නොව විශාලයි. පොත, ලේඛකයන් සහ වාචික පිළිතුරු සැපයූ පොත සාමාන්ය ජනයා විසිනි.

සරල පුරවැසියන් ඔවුන්ගේ කථාව හැකි තරම් සරල ලෙස හැසිරවීමට උත්සාහ කරනවා, වචන විනාශ කිරීම, ඔවුන්ගේ ශබ්දය වෙනස් කිරීම වැනි දේ. සමහර විට ඔවුන් මෙය කරන්නේ මෙය නව ශබ්දය වඩාත් ප්රසන්න හෝ පිළිගත හැකි බවකි. ග්රන්ථ කතාව තුළ එවැනි වචන භාවිතා කිරීම පෙන්නුම් කරන්නේ රටෙහි සංස්කෘතියේ මට්ටම අපේක්ෂා කළ යුතු ය.

අධ්යාපනය ලැබීමට අවශ්ය, නිවැරදි, උගත් හා උගත් බව අපට අවශ්ය පරිදි කතා කිරීමේ පවිත්රකම වැදගත් ය.